Χάρτινος εαυτός

Δε φοβήθηκα τα χρόνια
που δρασκέλισαν τα μάτια σου
δε περιφρόνησα τα γκρίζα σου μαλλιά
ξέροντας πως ακόμη
παρέμεναν ζωντανά στο φύσημα τ' αέρα

τα γραπτά σου ήταν που έτρεμα
ένα ασπρόμαυρο ουράνιο τόξο
που δεν ένιωσα στα χάδια σου
δέσποζε πιο πάνω απο μένα
απο σένα
το άγνωστο