Γι' αυτούς που ο χρόνος δε γιατρεύει...

Είναι φορές που θες να παντρευτείς
ένα όνειρο ζωής
έναν άνθρωπο
ένα ψέμα
ένα χέρι που σ' απελευθερώνει
μια αλήθεια που πότε πότε σε λυτρώνει

να νιώσεις λιγότερο άνθρωπος
και περισσότερο Θεος'
μα μόνο στο δικό σου κόσμο
μόνο στη ζωή που δικαιωματικά σου ανήκει
για να ευτυχείς μόνο πάνω στο δικό σου βάρος
και κανείς να μη ζητήσει το λογαριασμό...

...για να γίνεις πούπουλο
και το τσούξιμο των ημερών να περάσει.

Αλλά είναι τόσο δύσκολο
που όσο το σκέφτεσαι
ολοένα και δυστυχείς
γιατί όταν μικρός αποκτάς πληγές
μεγαλόνοντας
ολοι και όλα, ακόμα και συ
πατάς πάνω σ' αυτές

για να συνεχίσεις
είτε όχι, είτε το θες
για να ζήσεις
παιδί του μέλλοντος,
βρέφος του χθες.

Μα οι πληγές να πληθαίνουν...

Αντιερωτικόν

Σ' ευχαριστώ
που τραγουδώ ακόμα
σ' έναν άπιαστο ρυθμό
σ' ένα σκοπό όλο δικό μου
ευχαριστώ
που τραγουδώ ακόμα.

Σ' ευχαριστώ
που με αφήνεις και μιλώ
που σου ζητώ να με προσέχεις
που σε ξεχνώ και συ μ' αντέχεις
ευχαριστώ
που σου μιλώ
ακόμα.

Ζητώ συγγνώμη
που αφήνω τις στιγμές
να μιλάνε για το χθες
και για τα χρόνια
ξέροντας πως κι αν εγώ θα φεύγω
εσύ θα είσαι πάντα εκεί για να γυρνώ.

Σ' ευχαριστώ

γιατί τα λάθη άνθρωπο με κάνουν

κι αφορμή δίνουν στηνς αγκαλιά σου να χωθώ.


Εαν αυτό το τραγούδι, σας θυμίζει έστω και έναν άνθρωπο της ζωής σας, εκτός εραστή ερωτικό σύντροφο, να ξέρετε οτι είστε πολύ τυχεροί...