Και τι ήμουν τελικά για σένα
όταν με γνώρισες
κι άνοιξες την πόρτα
της μίας σου πλευράς;
Τώρα; Τι είμαι;
Μια άγνωστη χωρίς μέλλον;
Μια πρόσκαιρη παρέα;
Μια βραχεία μικροπαρέμβαση
στη μονότονη για σένα ζωή σου;
Μήπως μια χαζή
με την οποία προς το παρόν
τραβιέσαι;
Μήπως μια μελλοντική ερωμένη;
Ή η ελεύθερή σού σχέση
με ημερομηνία λήξης
την οποία ακόμη δε γνωρίζω;
Θέλω να ξέρω. Να υπολογίσω.
Πόσο χρόνο θα σου πάρει
να με ξαπλώσεις στο κρεβάτι.
Να χαρώ σαν κοριτσάκι.
Να λαχταρίσω σαν έφηβη.
Ν' αναστανάξω σα γυναίκα.
Να σ' αποχαιρετήσω
σαν κυρία.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου