Ζητείται τίτλος 2

Καρποί, ρίζες και κοτσάνια...
όλοι σε ένα κολυμπάμε, όλοι σε μια χύτρα...

Δημιουργέ Εσύ της πλάσης που γυρνάμε
ειδές τι γένναται στη μήτρα
που μας όρισες να διαβούμε;
Στις παράλογες των ανθρώπων φάσεις
τι εστί ελπίζειν και πιστεύειν
όταν ο άνθρωπος άνθρωπο γυρεύει
για να θρέψει τη στιγμή;;
Σαν αθώος άδικα πεθαίνει
η Θεία Νέμεσις Σου αργεί
και στου χεριού Σου το δρόμο φλυαρεί.
Κι έτσι,
του περίλυπου παιδιού Σου
απορίας όνειρο ανασαίνει,
αν έστω και λιγάκι αξίζει
που η κυρία Σου επιμένει...