seventeen (s)

Τα χείλη μου στάζουν
χοντρές σταγόνες άχρωμου ποτού
περιπλανιώνται στο νεανικό δέρμα,
μα η όψη τους προδίδει μια γενιά αλλιώτικη
μπάσταρδη, μίζερη, θεία.


Μάτια στεγνά, απρόσμενα
κολάνε στης κλειδαριάς τη μπότα.
Δε θέλω να με δουν έτσι,
όχι πριν τελειώσω το τραγούδι,
όχι στα γόνατα να βαστιέμαι.

Το μικρό μου τριανταεξάρι
με πείσμα περίσιο πατάει τα χαρτιά
γεμάτα γράμματα, νότες, ζωγραφιές
όνειρα ενός παιδιού που κάποτε γελούσε,
καρδιά απένταρη που κάποτε μιλούσε.

Τι περιμένεις, λοιπόν;
Φίλησε στα μάτια όσα πίστευες
οτι θα σου έπαιρνε ο χρόνος,
γιατί μάθε πως νικήθηκες
απ' όσα δε μπόρεσες να πεις.