φΛαΣιΕς

Πού είναι η γνώριμη ανηφοριά του μικρού Σεπτεμβρίου
στο κοκκινόχωμα όπου έπαιζες θωρώντας προς τα κάτω
τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών
τις γωνιές όπου οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές τα δυοσμαρίνια


Η Μαρίνα των βράχων-Ελύτης




Και τι απέμεινε στο τέλος απ' το μικρό Σεπτέμβρη σου;
ο ήλιος σου έδυσε,ο ήλιος του έκαψε τα ρούχα σου
και τι απέμεινε να ζει;
κούτσουρο ξεροκαμένο απ'τα υγρά σου δάκρυα
χωρίς φωτιά να καίει τις φλέβες σου
σαν απομίμηση φτηνών all star
που μοιάζουν καλογυαλισμένα.