Και συνεχίζεις....

Μη κοιτάζεις τ'άστρα στην αυγή τους
αυτή η στιγμή δεν είναι δική τους
παρά μια ανάσα τ' ουρανού.


Ρίξε το βλέμμα σου κι απόψε
όταν θα πεις στον ήλιο "Διώξε
τους συνωμότες του Θεού"
Στη νύχτα ψάχνεις την κρυψώνα σου να βρεις
σαν να 'ναι το ένα μας ένα λάθος της στιγμής,
μικρή μου, δεν ξέρεις τι ζητάς.
Άσε τη θέρμη να σ' αγγίξει
τις έγνοιες σου για να τυλίξει
και δες, ο ήλιος γδύνεται για μας!
Γύρισε τον κόσμο στα ροζ σεντόνια
κι ύστερα φούσκωσε μπαλόνια,
θα έχεις κάτι να μας πεις.
Μίλα στους μικρούς ταξιδευτές
και σ' όσους σε πλήγωσαν εχθές
όσα δε θέλησες να δεχθείς.




Μονάχα αν δώσεις κι αν δωθείς,
αν αγαπήσεις κι αγαπηθείς
φυτεύεις το σπόρο της ζωής
και συνεχίζεις....